A92: Der junge Medardus. Dramatische Historie in einem Vorspiel und fünf Aufzügen (Altwiener Stück, Doppelselbstmord), Seite 36

###d wuisv lob, udaw Jdoin ohsusl tob tod
8 mnA
medest2.ta tov dogs bdU.. tidäste novab
eJitew nende? eib nixb nam afs,re Taw
meaasiegutentd Jdota udi tad nam kodA
edortä etb at
neb oiw messodoare Jdoin Hola Jan bnU
dnedosä
imamassa
dot.edortä zeb zi xxxb Taw tods dol
Dtsbell
Ittajaä mebot noV.Jtetbaammointeata taw
baU. genbroegds elasqmoJ ente Taw nol
tim ae dsH.nebaataan dot m d nxov saaa
neb eiw andeaen neppA neneste nentem
redb dosta nepeä neb todaaldsrejatd
Jadoöd JätaetaM exdI baa nendaT elh
baU anesidossate fenäl oth tad tadles
4 kolxos ziw bata nusQ.tedsb haata not
sus itaak redasttegeix xoJus tosip atus
nda! notdeweg areann da nerowdossg nedaa
82
in with
Und ich, ich hab noch einen besondern
Schwur getan Mutter. Tief in der Brust
einen ganz besondern. Im Angedenken an
meinen Vater, den ich zu rüchen habe.
(Das ist gut von Dir gewesen, Medardus.)
Frau. K.
Is wird mancher unter Euch sein, der
Eschenb.
zu solchem Extraschwur Anlass hätte,
und vielleicht noch bessern als Du.
Einen bessern Jakob.—
Frau K.
Warum Oheim; weil mein Vater nicht vor
Medard.
dem Feind gefallen ist, das macht die
Sache noch schlimmer.
Medardus hat recht. Bein Himmel ich
Frau K.
hätte eher verschmerst, wenn er vor
Austerlits geblieben wäre als Soldat imemt.
ehrlicher
wirklichen Fuil Kampf. Aber aufs Glaci
beordert werden mit der ganzen Bürger -
garde (um sieben Uhr Abend, um den Napole